Οι Έλληνες Ανακριτές παρά τις ρητές και σαφείς νομοθετικές διατάξεις διατάσσουν συχνά το έκτακτο μέτρο της προσωρινής κράτησης παραβιάζοντας τον θεμελιώδη κανόνα που ορίζει ότι ουδείς αποστερείται της ελευθερίας του παρά μόνον με απόφαση νόμιμα συγκροτημένου δικαστηρίου.
Το κάνουν διότι αρέσκονται να υποκαθιστούν τη δικαιοσύνη είτε διότι εξυπηρετούν σκοπιμότητες είτε διότι υποκύπτουν στην πίεση της κοινής γνώμης.
Έτσι παραβιάζουν συστηματικά τα δικαιώματα του ανθρώπου και ασκούν αυθαίρετη εξουσία.
Η πρακτική αυτή είναι αντισυνταγματική και παράνομη διότι ο πολίτης χάνει την ελευθερία του χωρίς να πληρούνται οι προϋποθέσεις του νόμου.
Ο νόμος ορίζει ότι μόνο η βαρύτητα της πράξης δεν αρκεί για την επιβολή προσωρινής κράτησης.
Η προσωρινή κράτηση διατάσσεται εξαιρετικά μόνον όταν υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις ενοχής και όταν κρίνεται κάποιος ύποπτος φυγής η αιτιολογημένα ότι αν αφεθεί ελεύθερος είναι πολύ πιθανόν να διαπράξει και αλλά εγκλήματα.
Αυτή η πρακτική είναι αυθαίρετη και παράνομη που πλήττει καίρια την Δημοκρατική έννομη τάξη.
Β.ΝΟΥΛΕΖΑΣ
Δικηγόρος