Πόσο ασφαλείς ή επισφαλείς είναι οι εμβολιασμοί για την υγεία μας άραγε;

 

«Η ιατρική είναι η επιστήμη της αβεβαιότητας και η τέχνη της πιθανότητας και όσο μεγαλύτερη η άγνοια, τόσο μεγαλύτερος ο δογματισμός». (Sir William Osler, 1849-1919, Καναδός γιατρός, ένας από τους τέσσερις καθηγητές που ίδρυσαν το Νοσοκομείο John Hopkins)

“ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΙΝ ΠΡΑΞΕΤΕ!!”

• Πόσο ασφαλείς ή επισφαλείς είναι οι εμβολιασμοί για την υγεία μας άραγε;
• Γιατί μετά τον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο έχει αυξηθεί ο αριθμός, η συχνότητα και τα είδη εμβολίων;

Με ποιό ύφος επιστημοσύνης διακηρύττουν οι ειδικοί πως είναι εντελώς “ασφαλή” τα εμβόλια από τη στιγμή που τόσο το Ευρωπαϊκό όσο και το Αμερικανικό Κέντρο ελέγχου νοσημάτων (ECDC-CDC), κατατάσσουν αυτά ως “φάρμακα” και κάθε φάρμακο ενέχει ήπιες, μέτριες έως και σοβαρές για την υγεία, παρενέργειες;! (Διαβάστε το κείμενο που ακολουθεί στο τέλος!)

Γιατί όταν γονείς και απλοί άνθρωποι δεν επιθυμούν να εμβολιαστούν, η Πολιτεία αντί να τους προστατεύσει, τους διώκει ως αποδιοπομπαίους τράγους;

Ποιοι βρίσκονται στο παρασκήνιο της επιτακτικής, υποχρεωτικής επιβολής των εμβολιασμών στις “ευπαθείς ομάδες ( παιδιά-πρεσβύτεροι), με πρόσχημα την ασφαλή τους υγεία και πλεύση;

       Τα εμβόλια είναι φάρμακα. Αυτό που τα διαφοροποιεί από όλα τα άλλα φάρμακα είναι ότι τα φάρμακα χορηγούνται για υπαρκτά νοσήματα, ενώ τα εμβόλια χορηγούνται για πιθανή νόσο. Όπως κάθε φαρμακευτική ουσία, τα εμβόλια μπορεί να έχουν πιθανά οφέλη και πιθανές παρενέργειες. Τα λοιμώδη νοσήματα της παιδικής ηλικίας, σχεδόν στο σύνολο τους, αντιμετωπίζονται συμπτωματικά και καταλείπουν ισόβια ανοσία (σύμφωνα με όλα τα εγχειρίδια Παιδιατρικής και Παθολογίας που διδάσκονται σε όλες τις ιατρικές σχολές του πλανήτη). Σε μικρό ποσοστό μπορεί να οδηγήσουν σε σοβαρές βλάβες ή και στον θάνατο.

       Τα εμβόλια συνήθως δεν εμφανίζουν παρενέργειες. Μπορεί να επιτύχουν ανοσία, μπορεί και όχι. Σε μικρό ποσοστό μπορεί να οδηγήσουν σε σοβαρές βλάβες ή και στον θάνατο. (Επίσης σύμφωνα με όλα τα εγχειρίδια Παιδιατρικής και Παθολογίας, που διδάσκονται σε όλες τις ιατρικές σχολές του πλανήτη). Κανένας άνθρωπος (γιατρός, ασθενής ή γονιός) δεν μπορεί να γνωρίζει εάν θα ανήκει στην εξαίρεση ή στον κανόνα. Και μόνο μέσα από την όσο το δυνατό πληρέστερη ενημέρωση, μπορεί καθένας να αναλαμβάνει την ευθύνη της επιλογής.

     Επειδή η επιστήμη είναι ταυτισμένη με την έρευνα και την κριτική αμφισβήτηση (και έχει ως εργαλεία της, τη λογική, τον ορθό λόγο και την ανεκτικότητα) και όχι με την άκριτη και εν πολλοίς ιδιοτελή, διαρκή κατάφαση (που έχει ως εργαλεία της, το ανορθόλογο, το δογματισμό, το σκοταδισμό και τη μισαλλοδοξία), ο πολίτης, ως ασθενής και ως γονιός, πρέπει να είναι όσο το δυνατόν πιο ενημερωμένος για όλα τα ενδεχόμενα, ώστε να πάρει ελεύθερα και ατομικά την ευθύνη της επιλογής του.

Και ιδού το αποτέλεσμα:

• Διάφοροι επαγγελματικοί σύλλογοι και πολλοί γιατροί (έχοντες ή όχι «ίδιον συμφέρον») μπορούν να διακηρύσσουν ότι «τα εμβόλια είναι απολύτως ασφαλή και δεν έχουν καμιά παρενέργεια» (αυτό είναι επιστημονικό ανέκδοτο) ή
• Κάποιος παιδίατρος να ανακοινώνει στο διαδίκτυο ότι «είναι πολύ πιο ασφαλές να κάνεις ένα εμβόλιο παρά να κυκλοφορείς στον δρόμο ή να μυρίσεις ένα λουλούδι στον αγρό» (αυτό είναι «ποιητικός οίστρος») ενώ
• Οι κατασκευάστριες φαρμακευτικές εταιρείες και οργανισμοί (όπως η FDA, τo CDC, η EMA, κ.α.), έχοντας επίγνωση των ποινικών και αστικών ευθυνών τους, παραδέχονται μια διαμετρικά αντίθετη άποψη (προκειμένου να προστατευτούν από εκατομμύρια αγωγές εναντίον τους) και δεν υποστηρίζουν ούτε την πλήρη αποτελεσματικότητα των εμβολίων σε ό,τι αφορά την επίτευξη του στόχου τους (ισόβια ανοσία), ούτε την ανυπαρξία των παρενεργειών τους. Για αυτό και έχουμε διαρκείς αναθεωρήσεις, τροποποιήσεις ή αποσύρσεις ουσιών.
• Προφανώς, το αγεφύρωτο χάσμα ανάμεσα σ’ αυτές τις δύο τοποθετήσεις μπορεί να «γεφυρωθεί» μόνο με σουρεαλιστικό «δίκαιο».
  Οι πρακτικές τρομοκράτησης που ταυτίζουν κάθε λοιμώδες νόσημα με δραματικές επιπτώσεις και θανάτους, η παραπλανητική αποσιώπηση των σοβαρών ή θανατηφόρων παρενεργειών οποιασδήποτε φαρμακευτικής παρέμβασης, η αντισυνταγματική επιχείρηση φίμωσης οποιουδήποτε επιστήμονα εκφράζει την άποψή του, επιβεβαιώνουν ότι αυτοί που αδυνατούν να πείσουν τους πολίτες για την άποψή τους με επιχειρήματα, στήνουν «επιχειρήσεις» βασισμένες στον φόβο.

Όταν όμως ένας λαός, γονατισμένος από την μιζέρια της απώλειας από Ιδανικά, Ιδεώδη, Αρετή, Αξίες και Σκοπό ζωής, κάθεται ενώπιον της τηλεόρασης και παρα-ακολουθεί ηλίθιες υποκατανύξεις surviror, master or hellchef, ποδοσφαιρικές ίντριγκες οπλοφορίας, αιχμαλωσίες και δηλωσίες συνόρων, καθώς και κάθε μορφής διαπομπευμένη ανικανότητα προαγωγής ζωής, τότε, κάθε φορά που εσείς ανοίγετε την τηλεόραση, το κινητό ή τον υπολογιστή σας, στη πυρά καίγεται ένα βιβλίο που θα μπορούσατε να διαβάζατε και μελετούσατε.

Η ελεύθερη πτώση προς το κενό της ανυπαρξίας είναι δεδομένη… δυστυχώς «πολλοί οι κλητοί, λίγοι οι εκλεκτοί»…

«Ο μόνος λόγος για τον οποίο μπορεί νόμιμα να ασκείται εξουσία σε οποιοδήποτε μέλος μιας πολιτισμένης κοινωνίας παρά τη θέλησή του, είναι η αποτροπή της ζημιάς των άλλων. Η μόνη δραστηριότητα για την οποία ο άνθρωπος είναι υπόλογος απέναντι στην κοινωνία, είναι αυτή που αφορά τους άλλους. Ως προς τη συμπεριφορά του ατόμου απέναντι στον εαυτό του, η ελευθερία του είναι δικαιωματικά απόλυτη. Σε ό,τι αφορά το κορμί και το μυαλό του, το άτομο είναι κυρίαρχο». John Stuart Mill: Περί Ελευθερίας (1859). Επίκουρος, Αθήνα, 1983.

Πριν από 2,5 χιλιάδες χρόνια, σε ένα ακρογωνιαίο βράχο της Ευρώπης, οικοδομήθηκε ένας ανεπανάληπτος πολιτισμός βασισμένος στην απλή διερώτηση «Τις αγορεύειν βούλεται;». Σήμερα, οι απανταχού καθ’ υπόθεση «κληρονόμοι» του, προσπαθούν να οικοδομήσουν το δικό τους οργουελιανό «πολιτισμό», βασισμένο στην εφιαλτική απάντηση «μόνον ημείς αγορεύειν βουλόμεθα», καταργώντας την πρότερη διερώτηση και μαζί της, την απεριόριστη ελευθερία λόγου, σκέψης, αναζήτησης και αμφισβήτησης που την συνοδεύει.

Ερευνήστε και πάρτε την ΕΥΘΥΝΗ της ζωής στα χέρια σας

Να θυμάστε πως:

«Ο Τιτανικός, που τον έφτιαξαν ειδικοί, βυθίστηκε…»

«Η Κιβωτός, που την δημιούργησαν ερασιτέχνες, άντεξε…»

 

Κων/νος Μουρούτης

 

CENTERS OF DISEASE CONTROL AND PREVENTION (CDC)

ΠΑΡΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΤΩΝ ΕΜΒΟΛΙΩΝ https://www.cdc.gov/vaccines/vac-gen/side-effects.htm

 

Το CDC, στην ιστοσελίδα του για τις παρενέργειες όλων των εμβολίων που κυκλοφορούν στις ΗΠΑ, γράφει:

«Οποιοδήποτε εμβόλιο μπορεί να προκαλέσει παρενέργειες. Κατά το μεγαλύτερο μέρος τους, αυτές οι παρενέργειες είναι ήπιες (για παράδειγμα, πόνος στο χέρι ή χαμηλός πυρετός) και υποχωρούν μέσα σε λίγες μέρες».

Παρακάτω παρατίθενται εμβόλια που έχουν λάβει άδεια στις ΗΠΑ και οι παρενέργειες που έχουν συσχετιστεί με καθένα από αυτά.

 

Αδενοϊός
Ανθρακας
DTaP (Διφθερίτιδα, Τέτανος, Κοκκύτης)
Ηπατίτιδα Α – Ηπατίτιδα Β
Hib (Haemophilus influenzae τύπου b)
HPV – Gardasil – Gardasil-9 (Ιός Ανθρωπίνων Κονδυλωμάτων)
Γρίπη (αδρανοποιημένο και ζωντανό εμβόλιο)
Ιαπωνική Εγκεφαλίτιδα (E-Ixiaro)
MMR (Ιλαρά, Παρωτίτιδα, Ερυθρά)
MMRV (Ιλαρά, Παρωτίτιδα, Ερυθρά, Ανεμοβλογιά)
Μηνιγγιτιδόκοκκος (ACWY)
PCV13 (Πνευμονιοκοκκικό συζευγμένο εμβόλιο)
PPSV23 (Πνευμονιοκοκκικός πολυσακχαρίτης)
IPV (Πολιομυελίτιδα)
Λύσσα
Ροταϊός (γαστρεντερίτιδα)
Έρπης ζωστήρας
Ευλογιά
Td (Τέτανος και Διφθερίτιδα Ενηλίκων)
Tdap (συνδυασμένο Τετάνου, Διφθερίτιδας και Κοκκύτη)
Τυφοειδής πυρετός (αδρανοπιημένο & ζωντανό Εμβόλιο)
Ανεμοβλογιά (chickenpox)
Κίτρινος πυρετός

Τα εμβόλια βρίσκονται σε διαρκή παρακολούθηση για θέματα ασφάλειας.

Όπως και κάθε φάρμακο, τα εμβόλια μπορούν να προκαλέσουν παρενέργειες. Οποιοδήποτε φάρμακο μπορεί να προκαλέσει σοβαρή αλλεργική αντίδραση.

Τέτοιες αντιδράσεις από ένα εμβόλιο είναι πολύ σπάνιες, εκτιμώνται σε περίπου 1 ανά εκατομμύριο δόσεις και θα συμβούν μέσα σε λίγα λεπτά έως μερικές ώρες μετά τον εμβολιασμό.

Όπως συμβαίνει με οποιοδήποτε φάρμακο, υπάρχει μια πολύ μικρή πιθανότητα το εμβόλιο να προκαλέσει σοβαρή βλάβη ή θάνατο. Η ασφάλεια των εμβολίων είναι υπό διαρκή παρακολούθηση.

▪ Προβλήματα που θα μπορούσαν να συμβούν μετά από οποιοδήποτε εμβόλιο:

 Οποιοδήποτε φάρμακο μπορεί να προκαλέσει σοβαρή αλλεργική αντίδραση.

Αυτές οι αντιδράσεις από ένα εμβόλιο είναι πολύ σπάνιες, εκτιμώνται σε λιγότερες από 1 ανά 1 εκατομμύριο δόσεις και θα συμβούν μέσα σε λίγα λεπτά έως μερικές ώρες μετά τον εμβολιασμό.

Τα μεγαλύτερα παιδιά, οι έφηβοι και οι ενήλικες ενδέχεται επίσης να παρουσιάσουν αυτά τα προβλήματα μετά από οποιοδήποτε εμβόλιο:

– Ορισμένοι άνθρωποι λιποθυμούν μερικές φορές μετά από κάποια ιατρική πράξη, συμπεριλαμβανομένου του εμβολιασμού.

– Το να καθίσετε ή να ξαπλώσετε για περίπου 15 λεπτά μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψη της λιποθυμίας και των τραυματισμών που προκαλούνται από πτώση.

– Ενημερώστε τον πάροχο του εμβολίου εάν αισθάνεστε ζάλη ή έχετε αλλαγές στην όραση ή βουητό στα αυτιά.

– Μερικοί άνθρωποι νοιώθουν πόνο στον ώμο που μπορεί να είναι πιο σοβαρός και μεγαλύτερης διάρκειας από τον συνήθη πόνο που προκαλούν οι ενέσεις. Αυτό συμβαίνει πολύ σπάνια.

ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΑΡΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΤΗΣ «ΝΕΑΣ ΓΕΝΙΑΣ» ΕΜΒΟΛΙΩΝ
Harrison, Παθολογία, έκδοση 16η
Πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα των εμβολίων με DNA (πίν. 107-9)

ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ

▪ Ασφαλή – δεν μπορούν να προκαλέσουν λοίμωξη – σταθερά και θερμοανθεκτικά

▪ Δεν υπάρχει ανάγκη έκφρασης ή κάθαρσης αντιγόνων in vitro – δεν απαιτούνται επικουρικά έκδοχα – είναι δυνατόν να παραχθούν γενετικά

▪ Φυσιολογική επεξεργασία των γονιδιακών προϊόντων η οποία προσομοιάζει τη φυσική προσαρμογή

▪ Παρατεταμένη ενέργεια – επαγωγή μακροχρόνιας ανοσιακής απάντησης

▪ Επαγωγή τόσο χημικής όσο και κυτταρικής ανοσίας, συμπεριλαμβανομένων των Τ κυττάρων

▪ Συνήθως ασφαλή για έγκυες γυναίκες, ανοσοκατασταλμένους ασθενείς ή βρέφη που διαθέτουν μητρικά αντισώματα

ΜΕΙΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ

▪ Πιθανός κίνδυνος ενσωμάτωσης ιικών ογκογονιδίων από τον φορέα

▪ Κίνδυνος ανάπτυξης όγκων από την ενσωμάτωση πλησίον πρωτο-ογκογονιδίων ή των ογκοκατασταλτικών γονιδίων.

▪ Πιθανή επαγωγή αντοχής ή αυτοανοσίας, λόγω εμμονής των εμβολίων, η οποία προκαλεί επίμονη ανοσιακή απάντηση

▪ Πιθανή δράση ισχυρού προαγωγού για την έκφραση γονιδίων του ξενιστή, με δυσμενείς επιπτώσεις.

2. ΤΑ ΕΜΒΟΛΙΑ ΔΕΝ ΠΑΡΕΧΟΥΝ ΟΥΤΕ ΑΠΟΛΥΤΗ ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΙΣΟΒΙΑ ΑΝΟΣΙΑ

Οι αφοριστικές διατυπώσεις και η στοχοποίηση του ανεμβολίαστου πληθυσμού ως μοναδικού υπαίτιου για τις επιδημίες από λοιμώδη νοσήματα σκόπιμα αφήνει στο απυρόβλητο τις όποιες αστοχίες ή αποτυχίες της αποτελεσματικότητας των εμβολίων. Ζήτημα που απασχολεί τόσο τις ίδιες τις φαρμακευτικές εταιρείες, όσο και τους επαγγελματίες υγείας.

2.1 CDC: ΚΑΙ ΕΝΑ ΑΤΟΜΟ ΠΛΗΡΩΣ ΕΜΒΟΛΙΑΣΜΕΝΟ, ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΝΟΣΗΣΕΙ

Στην ενημερωτική σελίδα του για τους γονείς, το «Κέντρο Ελέγχου Νοσημάτων» (CDC), γράφει:

Πόσο καλά λειτουργεί το εμβόλιο MMR;

▪ Δύο δόσεις εμβολίου MMR είναι αποτελεσματικές 97% κατά της ιλαράς και 88% κατά της Ερυθράς.

▪ Μια δόση εμβολίου MMR είναι αποτελεσματική 93% κατά της ιλαράς, 78% κατά της παρωτίτιδας και 97% κατά της ερυθράς.

Μερικοί άνθρωποι που λαμβάνουν δύο δόσεις εμβολίου MMR μπορεί να νοσήσουν από ιλαρά, παρωτίτιδα ή ερυθρά, εάν εκτίθενται στους ιούς που προκαλούν αυτές τις ασθένειες. Οι ειδικοί δεν είναι σίγουροι γιατί συμβαίνει αυτό. Θα μπορούσε να οφείλεται στο ότι το ανοσοποιητικό τους σύστημα δεν ανταποκρίθηκε όπως θα έπρεπε να έχει ανταποκριθεί στο εμβόλιο. [!] 

Περίπου 3 στους 100 ανθρώπους που κάνουν δύο δόσεις εμβολίου MMR θα ασθενήσουν από ιλαρά εάν εκτεθούν στον ιό. Ωστόσο, είναι πιο πιθανό να ασθενήσουν με ηπιότερο τρόπο και είναι λιγότερο πιθανό να μεταδώσουν την ασθένεια σε άλλους ανθρώπους.

Δύο δόσεις εμβολίου MMR είναι αποτελεσματικές κατά 88% (εύρος 66% έως 95%) στην πρόληψη της παρωτίτιδας. Οι εστίες της παρωτίτιδας μπορούν να εμφανιστούν ακόμη σε ιδιαίτερα εμβολιασμένες κοινότητες των ΗΠΑ, όπου τα άτομα βρίσκονται σε στενότερες επαφές μεταξύ τους (όπως σχολεία, κολέγια και στρατόπεδα). Ωστόσο, η υψηλή κάλυψη εμβολιασμού συμβάλλει στον περιορισμό του μεγέθους, της διάρκειας και της εξάπλωσης της νόσου. Παρόλο που δεν υπάρχουν διαθέσιμες πολλές μελέτες, οι περισσότεροι άνθρωποι που δεν ανταποκρίνονται στο συστατικό της ερυθράς της πρώτης δόσης MMR αναμένεται να ανταποκριθούν στη δεύτερη δόση».

ΣΧΟΛΙΟ της υπογράφουσας:

Σύμφωνα με τις παραπάνω Οδηγίες προς τους γονείς από το αμερικανικό «Κέντρο Ελέγχου Νοσημάτων και Πρόληψης» (CDC) ένα άτομο πλήρως εμβολιασμένο με το εμβόλιο MMR μπορεί να νοσήσει, αλλά είναι λιγότερο πιθανό να μεταδώσει τη νόσο. Δηλαδή, ένας πλήρως εμβολιασμένος οργανισμός και μπορεί να νοσήσει και μπορεί να αποτελέσει εστία μετάδοσης ενός λοιμώδους νοσήματος.

2.2 ΠΡΩΤΟ ΡΗΓΜΑ ΣΤΟ ΔΟΓΜΑ ΤΗΣ ΑΠΟΛΥΤΗΣ ΑΝΟΣΙΑΣ (1987)

 

Dr.Konstantinos Mouroutis

Director-New Life Co.

Lux Lucet In Tenebris

 “ὠφελεῖν ἢ μὴ βλάπτειν».

Science,Research,Education,Altruism.

Tel.+30 6979811107 – Mob. +30 697 658 4960

 Web Page www.drmouroutis.com