Και οι Ορθόδοξοι έδιναν συγχωροχάρτια, και μάλιστα… νομοθετημένα!

Μοιραστείτε το Άρθρο

 

του Γιώργου Οικονομίδη

(Freelance Journalist – Ανεξάρτητος Δημοσιογράφος)

www.Pieria.tv (01-05-2021).

Πρώτη δημοσίευση μου Ιούνιος 2012.

 

Δυστυχώς αυτοί που κόπτονται ότι είναι διάδοχοι των Αποστόλων του Χριστού, ξεπέρασαν κάθε προηγούμενο. Ανταγωνιζόμενοι τους Παπικούς στην βλάσφημη ανοησία ότι δήθεν μπορούν να συγχωρούν αμαρτίες, έφτασαν στο σημείο να το… “βεβαιώνουν” και γραπτώς!!! Η έκδοση συγχωροχαρτιών από τους μέν και τους δέ, επέφερε ούκ ολίγα κέρδη, και όλα αυτά εις βάρος του αφελή και αμαθή λαού. 

Ορθόδοξοι Πατριάρχες διεκδικούσαν με ζήλο το “προνόμιο” να συγχωρούν αμαρτίες ζωντανών αλλά.. και πεθαμένων!!! Μάλιστα “μπορούσαν” να συγχωρήσουν και αμαρτίες που επρόκειτο να διαπραχθούν στο μέλλον, και αυτό έναντι μεγάλης χρηματικής αμοιβής. Επειδή ήταν “πολλά τα λεφτά Άρη” (ατάκα ελληνικής ταινίας) που απεκόμιζαν από τους πιστούς, μπήκε η διαμάχη ανάμεσα στα Πατριαρχεία Ιεροσολύμων και Κων/πόλεως για την αποκλειστικότητα αυτού του προνομίου. Για να λύσουν την διαφορά τους, συμφώνησαν, ο μέν Ιεροσολύμων να εκδίδει συγχωροχάρτια για ζωντανούς, ο δέ Κωνσταντινουπόλεως για πεθαμένους!!!

Ο μεταρρυθμιστής Λούθηρος, εναντιώθηκε στο συγχωροχαρτικό εξάμβλωμα της Παπικής εκκλησίας, και έκανε την μεταρρύθμιση, ενώ οι “αντιμεταρρυθμιστικοί” στην εν Τριδέντω Σύνοδο, τον καταδίκασαν με σκοπό να επαναβεβαιώσουν την “εκ Θεού” δύναμη των συγχωροχαρτιών. Μεγάλα εισοδήματα για τα ταμεία της εκκλησίας, και μεγάλος θησαυρός εμπορικής αλητείας. Πώς μπορούσε αυτό το θησαυροφυλάκιο να το αφήσει ανεκμετάλλευτο η Ορθόδοξη εκκλησία; Έτσι, το έτος 1727, η ορθόδοξη Σύνοδος της Κωνσταντινούπολης συγκατέλεξε τα συγχωροχάρτια στους “Ιερούς όρους και τα δόγματα της Ανατολικής του Χριστού εκκλησίας” ορίζοντας ότι: “Την εξουσίαν υπέρ της αφέσεως των αμαρτιών εγγράφως διδομένην τοις ευσεβέσιν, η μέν Ανατολική του Χριστού Εκκλησία ονομάζει συγχωροχάρτια, Λατίνοι δέ ταύτα καλούσιν ιντουλκέντζας”.

Και επειδή το Πατριαρχικόν γαρ τούτο προνόμιον ιδιαίτατον, και κατ’ ουδέν εις άλλον διαβαίνειν δύναται“, με επίσημη πράξη ο Πατριάρχης συνιστά τους “επισκόπους” και “πνευματικούς”, να περιορίζονται μόνο στις εξομολογήσεις και στις αφέσεις αμαρτιών, διότι γραπτά συγχωροχάρτια μόνο τα Πατριαρχεία μπορούν να δίνουν.

Η “Εκκλησιαστική Ιστορία” μας πληροφορεί ότι, τα πρώτα ίχνη των επιστολών-συγχωροχαρτιών, έκαναν την εμφάνιση τους το έτος 1294, πιθανώς στις ημέρες του πάπα Βονιφατίου του Η’. Στην αρχή ήταν ως εξομολογητική επιστολή που μπορούσε κάποιος να λάβει συγχώρεση από τον Θεό. Αυτό όμως πήρε άλλη μορφή την ιγ’ εκατονταετηρίδα, και ο ιερέας δεν παρακαλεί πλέον τον Θεό για συγχώρεση αμαρτιών, αλλά αυτός ο ιερέας τον συγχωρεί, λέγοντας του, “ego te absolvo“, δηλαδή, “εγώ σε συγχωρώ”.

Με το σατανικό αυτό εφεύρημα του ιερατείου, ο δυστυχής λαός σχημάτιζε την αντίληψη ότι, αγοράζοντας με χρήματα κάποιο συγχωροχάρτι, απαλλασσόταν όχι μόνο από την τιμωρία, αλλά ακόμα και από αυτήν την ενοχή της αμαρτίας. Αυτή την αντίληψη καλλιεργούσαν επί αιώνες οι εκκλησίες Παπική και Ορθόδοξη. Το ότι ξέφυγαν τελείως από την Βιβλική αρχή, δεν υπάρχει αμφισβήτηση. Αυτοί είναι που θεωρούν “κοινό το Αίμα του Χριστού” και δεν το θεωρούν ως το μόνο μέσον καθαρισμού των αμαρτημάτων μας, ενώ μας το λέει ο Λόγος του Θεού δια στόματος Ιωάννου και όχι μόνο, ότι, “… το αίμα του Ιησού Χριστού… καθαρίζει ημάς από πάσης αμαρτίας” (Α΄ Ιωάννου: α΄7).

Βρισκόμενος τυχαία σε ορθόδοξη ιστοσελίδα, διάβασα την προσπάθεια τους να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα περί των συγχωροχαρτιών, παρουσιάζοντας τα, ναι μεν ως υπαρκτά, αλλά μόνο ως -δήθεν- λύσεως κατάρας και αφορισμού, ΟΧΙ ΩΣ ΣΥΓΧΩΡΗΣΗ ΑΜΑΡΤΙΩΝ, όπως υποστηρίζουν. Αυτό με έκανε να ασχοληθώ με την έρευνα της αλήθειας για να την παρουσιάσω σε σένα φίλε αναγνώστη, με την ελπίδα ότι θα καταλάβεις πως οι ποιμένες σου σε πλανούν, και ότι πρέπει να επιστρέψεις στην αληθινή πίστη και στον μόνο Σωτήρα που μπορεί να συγχωρεί αμαρτίες, στον ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟ. Η Αγία Γραφή, που είναι ο γραπτός Λόγος του Θεού, μπορεί να σε οδηγήσει στην αλήθεια και σ΄Αυτόν που είπε: “Εγώ είμαι η οδός και η αλήθεια και η ζωή· ουδείς έρχεται προς τον Πατέρα, ειμή δι’ εμού (Ιωάννης: ιδ΄6), δηλαδή στο μόνο πρόσωπο που θέλει και μπορεί, στον Ιησού Χριστό. Εύχομαι να το κάνεις. Ο Θεός να είναι μαζί σου.

Παρακάτω ακολουθούν συγχωροχάρτια διαφόρων εκδόσεων και Πατριαρχών.

Πρόσφατο συγχωροχάρτι, του 20ου αιώνα

 

Έκδοση 1957 από τον Πατριάρχη Ιεροσολύμων Βενέδικτο

 

Συγχωροχάρτι από τον Χρύσανθο Νοταρά

 

Συγχωροχάρτι του 18ου αιώνα από το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας.

 

Συγχωροχάρτι του Οικουμενικού Πατριαρχείου, στο έτος 1831

 

Xειρόγραφο συγχωροχάρτι από τον πατριάρχη Ιεροσολύμων Θεοφάνη

 

Αυτή είναι η πρώτη τυπωμένη έκδοση συγχωροχάρτου από το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως.

 

Συγχωροχάρτι του Πατριάρχη Ιεροσολύμων Αβράμιου με κυριλλικούς χαρακτήρες

 

Συγχωροχάρτι του 18ου αιώνα, που εκδόθηκε από τον Πατριάρχη Ιεροσολύμων Αβραάμ και δινόταν από Έλληνες μοναχούς κατά την διάρκεια ζητειών στη Βλαχία.

 

Το παλαιότερο συγχωροχάρτι που σώζεται

 

Συγχωροχάρτι του πατριάρχη Αβράμιου στο έτος 1780

Το εν λόγω συγχωροχάρτι, ξεκινά γράφοντας ότι, όπως στους Αποστόλους του Χριστού έτσι και στο ιερατείο δόθηκε η εξουσία του “δεσμείν και λύειν” τις αμαρτίες των ανθρώπων, και συνεχίζει με τα εξής:

“Εξ εκείνων δέ και εις ημάς αλληλοδιαδόχως ταύτης διαβάσης της Θείας χάριτος, έχει συγκεχωρημένον και το κατά Πνεύμα αυτής τέκνον (… εδώ υπάρχει κενό για χειρόγραφη συμπλήρωση ονόματος του “συγχωρημένου”…) Εί όσα κ’ αυτός ως άνθρωπος ήμαρτε και εις Θεόν επλημμέλησεν, εν λόγω ή έργω ή διανοία”.

Και παρακάτω λέει ότι λύνει κάθε κατάρα (!!!) ή αφορισμό από Αρχιερέα ή ιερέα ή γονείς, και τον ελευθερώνουν και τον συγχωρούν. Προσέξατε την αναφορά στην κατάρα; Μπορούν και καταριούνται ενώ ο Λόγος του Θεού μας προτρέπει να μήν κάνουμε κάτι τέτοιο. Πού μπορούν να στηριχθούν λοιπόν οι υπέρμαχοι της ορθοδοξίας ότι η έκδοση συγχωροχαρτιών τους ήταν για λόγους λύσεως αφορισμών και μόνο; Καθαρά διαβάζουμε ότι συγχωρούν και αμαρτίες.

Όλο το κείμενο παρακάτω.

«ΑΒΡΑΜΙΟΣ ΘΕΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΠΟΛΕΩΣ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ ΚΑΙ ΠΑΣΗΣ ΠΑΛΑΙΣΤΗΝΗΣ.

Ἡ Μετριότης ἡμῶν ἀπο τῆς χάριτος, δωρεᾶς τε και ἐξουσίας τοῦ Παναγίου και Ζωαρχικοῦ Πνεύματος τῆς δοθείσης παρα τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῖς Θείοις και Ἱεροῖς αὐτοῦ Μαθηταῖς και Ἀποστόλοις, εἰς το δεσμεῖν τε και λύειν τας τῶν ἀνθρώπων ἁμαρτίας εἰρηκότος αὐτοῖς, λάβετε Πνεῦμα Ἅγιον, ἄντινων ἀφῆτε τας ἁμαρτίας, ἀφίενται αὐτοῖς, αν τινων κρατῆτε, κεκράτηνται. Και ὅσα ἀν δήσητε και λύσητε ἐπι τῆς γῆς, ἔσται δεδεμένα και λελυμένα ἐν τοῖς Ούρανοῖς. Ἐξ ἐκείνων δε και εἰς ἡμᾶς ἀλληλοδιαδόχως ταύτης διαβάσης τῆς Θείας χάριτος, ἔχει συγκεχωρημένον και το κατα Πνεῦμα αὐτῆς τέκνον [εδώ γράφουν το όνομα]. Εἰ ὅσα και αὐτός ὡς ἄνθρωπος ἥμαρτε και εἰς Θεόν ἐπλημμέλησεν, ἐν λόγῳ ἢ ἔργῳ ἢ διανοίᾳ. Ἐκουσίως ἢ ἀκουσίως και ἐν πάσαις αὐτοῦ ταῖς αἰσθησεσι. Και ἢ ὑπο κατάραν ἢ ἀφορισμόν Ἀρχιερέως, ἢ Ἱερέως ἐγένετο, ἢ πατρός ἢ μητρός αὐτοῦ, ἢ τῷ ἰδίῳ ἀναθέματι ὑπέπεσεν, ἢ ὄρκον παρέβη, ἢ ἄλλοις τισιν ἁμαρτήμασι ὡς ἄνθρωπος ὤν, κατα διαφόρους καιρούς περιεπάρη, και ταῦτα Πνευματικοῖς πατράσιν ἐξομολογήσατο, και τον παρ’ αὐτῶν Κανόνα ἐκ καρδίας ἐδέξατο, και πληρῶσαι προεθυμήθη. Ἐκ πάντων τούτων τῆς ἐνοχῆς τε και τοῦ δεσμοῦ λύομεν αὐτόν, και ἐλεύθερον ἔχομεν και συγκεχωρημένον τῇ παντοδυνάμῳ ἐξουσίᾳ και Χάριτι τοῦ Θείου και προσκυνητοῦ Πνεύματος. Ὅσα δε δια λήθην ἀνεξομολόγητα εἴασε, κἀκεῖνα πάντα συγχωρήσοιεν αὐτῷ ὁ Ἐλεήμων Θεός δι’ ἰδίαν φιλανθρωπίαν και ἀγαθότητα. Πρεσβείαις τῆς Ὑπερευλογημένης Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου και ἀειπαρθένου Μαρίας. Τοῦ Ἁγίου ἐνδόξου πανευφήμου Ἀποστόλου Ἰακώβου τοῦ ἀδελφοθέου και πρώτου Ἱεράρχου τῶν Ἱεροσολύμων, και πάντων τῶν Ἁγίων ἀμήν».

— Συγχωροχάρτι του πατριάρχη Αβράμιου, 1780.

 

(Αναμένω τυχόν διάψευση από το ιερατείο των όσων γράφω).

 

©www.Pieria.tv – 2021

Digiprove sealCopyright protected by Digiprove © 2021
Μοιραστείτε το Άρθρο